Bohaterowie

Danusia Jurandówna- Delikatna, wątła, subtelna, od pierwszego wejrzenia stała się obiektem miłości Zbyszka z Bogdańca. Była lękliwa i wstydliwa. Zbyszko opisywał ją jako istotę tak piękną, nieludzką, przysłowiowego aniołka, co odzwierciedlało jej jasną cerę i blond włosy.

Zbyszko z bogdańca-Był to przystojny i silny mężczyzna z długimi, złotymi włosami. Na co 

dzień nosił kaftan ze skóry łosia, do podróży i na wojnę zbroję, a na szczególne, uroczyste okazje zakładał długą, białą jakę zdobytą na Fryzach. Był bardzo odważny uratował księżną i jej dwórki przed atakiem rozszalałego tura. Uprzejmość to jedna z jego najlepszych cech, co można było zauważyć, kiedy Zbyszko pomógł zasiąść z konia Jagience. Chłopak był honorowym rycerzem- wolał dać głowę katu niż przebrany za Maćka uciec z więzienia. Nie uległ wdziękom Jagienki i pozostał wierny swojej Danusi. Ale nie był doskonały. Był również bardzo próżny i chętnie popisywał się swoją siła fizyczną .

Jagienka ze Zgorzelic- Była bardzo inteligentną dziewczyną. Na każdy temat miała swoje zdanie i nie zdarzało się raczej, żeby było ono mylne. Na każdy problem potrafiła wymyślić sensowne rozwiązanie. Świetnie dogadywała się z ludźmi i nie było osoby, która by jej nie lubiła. A i ona nigdy do nikogo nie chowała urazy. Zawsze wszystkim służyła pomocą i była bardzo serdeczna. Bezinteresownie pomagała innym.

Jurand ze Spychowa- Jego żona umarła ze strachu, podczas napadu Krzyżaków na Złotorię. Od tamtej pory poświęcił się zemście i stał się postrachem rycerzy zakonu. Był ojcem Danusi, krzyżacy za zabicie kilku rycerzy zakonnych, w tym Godfryda, wypalili mu jedyne oko (drugie stracił już wcześniej podczas jednej z bitew), obcięli język, prawą dłoń i przetrzymywali w lochach.

Maćko z Bogdańca – był mężczyzną w sile wieku. Był bardzo dobrze zbudowany. Włosy nosił upięte w skórzanej siateczce, miał też brodę. Nosił skórzany kubrak z miedzianym pasem. Zawsze miał przy sobie nóż.Był bardzo odważny, religijny, szlachetny, mądry i sprytny, a do tego honorowy.